Fromm’dan ikinci gün hatırlatması;
“Bir insan başka birine ne verir?
Kendisinden verir; sahip olduğu en değerli şeyden, “yaşamından” verir.
Bu, o kişinin yaşamını diğer insan için feda ettiği anlamına gelmez aksine kendi içinde yaşattıklarından veriyordur;
Sevinçlerinden, ilgi duyduğu şeylerden, anlayışından, bilgisinden, mizahından, üzüntüsünden- içinde canlı olan her şeyden.
Ve bazen bir şeyler vermek için bir bakış bile yetebilir.”
İnsan bunu feda ederek yapmaz. İsteklilikle, gönüllülükle, paylaşımın keyfiyle yapar. Eğer bu “verme” eylemi içinde sürekli “feda etme” hissini barındırıyorsa orada yakından bakılması gereken bir ilişki vardır.
İstanbul Ataşehir Psikolog
Uzman Psikolog Sena Soysal
