Van Der Kolk’tan dördüncü gün hatırlatması:
“Travmanın ögeleri defalarca tekrarlandığında, buna eşlik eden stres hormonları, bu anıları zihne daha derin bi şekilde yerleştirir.
Sıradan, günlük olaylar gittikçe daha az ilgi çeker. Bireyler etraflarında olan bitenin tam olarak içinde yer alamaz, tam olarak yaşam dolu hissetmelerini engeller.
Günlük yaşamın eğlenceli yönlerini ve zorluklarını hissetmek, işleri tamamlamak gittikçe zorlaşır. Anı tam olarak yaşayamamak, kişileri geçmişe hapseder.”
Yeni yıla bir kala hatırlatma gibi bir alıntı…Geçmişte yaşıyor olmak bugüne gelememek demek. Eğer bugünle ilişki kurmak istiyorsak geçmişle olan ilişki düğümümüzü çözmemiz gerek.
Klinik Psikolog Sena Soysal
İstanbul Ataşehir Psikolog
